عمر با غفلت گذشت و صرف قیل و قال شد           روسیاهی قـسمت این عبد بد اقـبـال شد

اعتقادم پیش رنگ دار دنیا رنگ باخت           بنده ات تطمیع شد، غافل شد و اغفال شد

در صدایم جوهره باقی نمانده؛ ای خدا!           بد زبـانـی ام سبب شد که زبـانم لال شد

قلب من گر چه به دست اشکهایم فتح شد           با نگـاه سوی نامحرم، ز نـو اشغال شد

ماه شعبان دست من کوتاه ماند از دامنت           ماه شعبان قسمتم یک مشت سیب کال شد

کــاش مـی گـفـتـنـد روز اول مــاه خــدا           روی ماه یـوسف زهـرا هم استهلال شد

با لب خشکـیده ام دادم سلامی بر حسین          باز هم با روضه اش از روزه استقبال شد

مـادری قامت خـمیده اشکهـایم را خرید          دستگیرم روضه خوانِ روضۀ گودال شد